“De Vivaldi-regering zette zichzelf het mes op de keel door veel te lang te treuzelen met de vraag tot verlenging van de jongste kerncentrales. Engie heeft dat genadeloos uitgespeeld, met bikkelharde voorwaarden: de oprichting van een nieuw energiebedrijf samen met de Belgische staat, een hoge minimumprijs voor energie en een maximumfactuur voor de berging van het kernafval. De Croo en co konden niet anders dan akkoord gaan”, aldus Bert.

Champagne!

“De champagne zal geknald hebben in de kantoren van Engie in Parijs. Het aandeel steeg zelfs na de aankondiging van de deal. Wat wil je: het bedrijf kreeg stevige financiële tegemoetkomingen van de Belgische staat, en dat voor een verlenging van ‘slechts’ twee reactoren voor ‘slechts’ tien jaar.”

Achilleshiel

Dé achilleshiel van het akkoord is dus de kost van de berging van het kernafval. Bert Wollants: “Engie betaalt eenmalig 15 miljard euro, maar dan wel voor een operatie die zich over tientallen jaren in de toekomst ver uitstrekt. Engie heeft daarvoor een spaarpot aangelegd (Synatom), maar dit is en blijft België: wie zegt dat de volgende Belgische regeringen dat geld niet gaan opsouperen, zoals dat gebeurde met het pensioenfonds van Belgacom onder het paars-groen van Verhofstadt? Het lijkt me meer waarschijnlijk dat dat weeral gaat gebeuren, en dan is de kost weeral voor de belastingbetaler.”

Nattevingerwerk

Daarenboven blijkt dat bedrag van 15 miljard euro voor de berging van het afval eerder nattevingerwerk. Bert Wollants: “De inschatting van 15 miljard euro werd gemaakt door de Commissie voor Nucleaire Voorzieningen, maar voor de deal raamde minister Van der Straeten de kosten steevast op “minstens 40 miljard”. De uiteindelijke kostprijs zal sterk afhangen van de methode van geologische berging die daarvoor gekozen zal worden. Daarenboven stijgen de ramingen elk jaar. Op vier jaar tijd kwamen daar al 3,9 miljard euro bij. De bouw van de geologische bergingsinstallatie staat gepland voor ten vroegste 2060 en zal zo’n twintig jaar in beslag nemen. Wat zal die 15 miljard euro dan nog waard zijn, zelfs al weerstaat de staat aan de verleiding die centen uit te geven? Ik blijf erbij: dit kan zomaar even de grootste hold-up worden in de Belgische financiële geschiedenis.”